"Η Σκαλωσιά”
Στη σκαλωσιά του χρόνου ανεβαίνεις,
Την ύλη αγγίζεις, το Θείο ψάχνεις,
Πως θα φέρεις το Αγιασμένο στην επιφάνεια?
Τον κόσμο των ουρανών και των αγίων?
Με πίστη και πάθος τη θεία γνώση εξερευνείς.
Στρατιώτης της πίστης και της λαμπρής ελπίδας,
Την αναζήτηση της πίστης σαν κομπάρσος πλαισιώνεις.
Του Ιωάννη την κλίμακα ανεβοκατεβαίνεις,
Κάθε πινελιά σου ένα ταξίδι,
Το Θείο καταγράφεις, στο παρελθόν και στο μέλλον,
Γράφεις της ψυχής και της πίστης,
Στο χορό των χρωμάτων η χειρ σου,
Στον κόσμο του θείου και του ανθρώπινου είναι.
Με πίστη και πάθος τα άγια γράφεις,
Στον καμβά της πίστης, ανοίγεις διαδρομές,
Αγιογράφε του κόσμου το πέρασμα,
Με το χρώμα της ψυχής, κλωθάς θρησκεία και τέχνη.
Κάθε εικόνα, κι ένας δρόμος προς τον Ουρανό,
Και στην αγάπη και στο φως, βρίσκεις τον προορισμό.
Παλιάτσος σιωπηλός, αναζητάς το Θείο
Τρίχες πορφυρές αλόγου σιγανά γλιστρούν
Με προσευχή και πόθο φλογερό
Αγία εικόνα ζωγραφίζεις, στην καρδιά να λάμψει η χαρά.
Λεπτούς ήχους αγίου πνεύματος ακολουθείς,
Στον δρόμο της πίστης, στους ανθρώπους το φως ανάβεις.
Τον λόγο του Θεού φέρνεις, με τον κόσμο να ενώσεις.
Σαν τον Ιωάννη τον πρόδρομο που διδάσκει,
τις καρδιές να ανοίξεις.
Αγιογράφε τους αγίους και τους θείους πατέρες,
Με τον Χριστό να διασχίζεις την κρίση.
Κάθε έργο, μια προσευχή προς τον Ουρανό,
Με την αγάπη και την πίστη, η ψυχή σου πλημμυρίζει.
Ανεβαίνεις κατεβαίνεις, σκαλωσιά είναι αυτή
παλιάτσο, μην ξεγελιέσαι!
Και άντε ξανά απ την αρχή….
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με!
Κ.Μ.
